اخبار
پانزدهمین دوره کنفرانس بین المللی مدیریت سبز
5 اسفند ماه 1399- مجازی
ادامه
کانون ملی زنان بازرگان ایران
ادامه
بر اساس مصوبه 20/1/1399 هییت وزیران
ادامه
سومین نمایشگاه بین المللی تجهیزات و خدمات هتلداری
انجمن مدیریت سبز ایران در سالن ۳۵ غرفه 8a
23 تا ۲۶ بهمن ۱۳۹۸- محل دائمی نمایشگاههای بین المللی تهران
ادامه
Green Assessors-2019 از سوی بنیاد جهانی انرژی-جامعه مدیریت سبز اروپا
22-8-1398
ادامه
شیمی دارویی داروپخش - 12 شهریورماه 1398
ادامه
خدمات آموزشی و مشاوره ای با همکاری نهادهای بین المللی
ادامه
5 - 6 - 1398 اتاق بازرگانی آلمان برگزار شد
ادامه
کارگاه آموزشی بهره وری انرژی و شاخص های اندازه گیری در انرژی
Energy Efficiency and Energy Efficiency Measures
مدرسین از اتریش
24-25 / 6 / 1398 شهر یزد برگزار شد
ادامه
Energy Efficiency and Energy Efficiency Measures
مدرسین از اتریش
23 / 6 / 1398 - تهران برگزار شد
ادامه
الزامات جدید صادرات کالا به اروپا
۲۵ تیرماه، اتاق بازرگانی ایران
ادامه
اقتصاد محیط زیست و منابع طبیعی جلد 1

عنوان : اقتصاد محیط زیست و منابع طبیعی جلد 1
نویسنده/نویسندگان : Tom Tietenberg ,Lynne Lewis
مترجم/مترجمین : انجمن مدیریت سبز ایران
مقدمه
فرضیه خود انقراضی
زمانی که مستعمرات آمریکا استقلال یافتند، ادوارد گیبون بیانیه تاریخی خود را تکمیل کرد، تاریخ سقوط و زوال امپراطوری روم. به صورت خاص در یک مرور خلاصه که آخرین فصل از نوشته او را باز می کند، او صحنه ای را بازسازی می کند که در آن Poggius دانا، یک دوست، و دو خدمتکار پس از سقوط روم در برابر Capitoline Hill تعظیم کردند. آنها از تفاوت میان آنچه روم زمانی بوده و آنچه روم به آن بدل شده است، وحشت داشتند:
در زمان این شعر، سقف های پرستشگاه با طلا پوشانده می شدند؛ پرستشگاه منقرض می شود، طلا به غارت برده می شود، چرخ سرنوشت انقلاب را صورت داده است و سرزمین مقدس مجدداً با تیغ ها و خارها زشت
می شود. ...
محل اجتماع مردم روم که در آنجا جمع می شدند تا قوانین خود را تصویب نموده و روسای دادگاه خود را انتخاب کنند اکنون به پرورش سبزیجات معطر اختصاص داده می شود یا برای نگهداری از خوک و بوفالوها باز گذاشته
می شوند. ساختمان های بزرگ عمومی و خصوصی که برای مردگان ابدی ساخته شده بودند، خالی شده و نابود شدند، مانند قطعات یک غول بزرگ؛ و در آثار شگفت انگیزی که با وجود آسیب های زمانی و سرنوشت باقی مانده اند، نابودی مشهود تر می باشد.
چه چیزی می توانست باعث مرگ یک چنین جامعه قدرتمند و بزرگی شود؟ گیبون نظریه پیچیده ای را برای پاسخ به این پرسش مطرح می کند و در نهایت بیان می کند که بذرهای نابودی روم توسط خود این امپراطوری پاشیده شدند. هرچند که روم نهایتاً در برابر نیروهای خارجی مانند آتش سوزی و تهاجم تسلیم شد، ولی آسیب پذیری آن مبتنی بر ضعف داخلی بود.
این فرضیه که جوامع می توانند بذرهای نابودی خود را بپاشند، تا مدت ها پژوهشگران را مجذوب کرده است. در سال 1798، توماس مالتوس نظریه کلاسیک خود با عنوان "مقاله ای در مورد قوانین جمعیت" منتشر نمود و زمانی را پیش بینی کرد که در آن اصرار به تولید مجدد منجر به رشد جمعیت به میزان بیش از قدرت سرزمین برای تامین خوراک کافی شده و در نتیجه، منجر به قحطی و مرگ می شود. در دیدگاه وی، مکانیسم تعدیل دربرگیرنده افزایش نرخ های مرگ به دلیل محدودیت های زیست محیطی می باشد تا شناخت کمیابی قریب الوقوع در پی ابداع یا خودداری.
عموماً به نظر می رسد که جامعه ما به میزان قابل ملاحظه ای قدرتمند می باشد، از جنگ ها و کم و کاستی ها نجات یافته است، در حالی که به میزان قابل توجهی استانداردهای معیشت و امید به زندگی افزایش می یابند. با این وجود، مثال های تاریخی واقعی نشان می دهند که نگرش خود انقراضی مالتوس ممکن است صدق داشته باشد.
نویسنده/نویسندگان : Tom Tietenberg ,Lynne Lewis
مترجم/مترجمین : انجمن مدیریت سبز ایران
اقتصاد محيط زيست و منابع طبيعي
ويرايش نهم
جلد اول
تدوين وترجمه :
انجمن مديريت سبز ايران
ناظرين علمي :
محمد حسن امامي ، مجيد سرايداريان
چشم اندازهای آینده
مقدمه
فرضیه خود انقراضی
زمانی که مستعمرات آمریکا استقلال یافتند، ادوارد گیبون بیانیه تاریخی خود را تکمیل کرد، تاریخ سقوط و زوال امپراطوری روم. به صورت خاص در یک مرور خلاصه که آخرین فصل از نوشته او را باز می کند، او صحنه ای را بازسازی می کند که در آن Poggius دانا، یک دوست، و دو خدمتکار پس از سقوط روم در برابر Capitoline Hill تعظیم کردند. آنها از تفاوت میان آنچه روم زمانی بوده و آنچه روم به آن بدل شده است، وحشت داشتند:
در زمان این شعر، سقف های پرستشگاه با طلا پوشانده می شدند؛ پرستشگاه منقرض می شود، طلا به غارت برده می شود، چرخ سرنوشت انقلاب را صورت داده است و سرزمین مقدس مجدداً با تیغ ها و خارها زشت
می شود. ...
محل اجتماع مردم روم که در آنجا جمع می شدند تا قوانین خود را تصویب نموده و روسای دادگاه خود را انتخاب کنند اکنون به پرورش سبزیجات معطر اختصاص داده می شود یا برای نگهداری از خوک و بوفالوها باز گذاشته
می شوند. ساختمان های بزرگ عمومی و خصوصی که برای مردگان ابدی ساخته شده بودند، خالی شده و نابود شدند، مانند قطعات یک غول بزرگ؛ و در آثار شگفت انگیزی که با وجود آسیب های زمانی و سرنوشت باقی مانده اند، نابودی مشهود تر می باشد.
چه چیزی می توانست باعث مرگ یک چنین جامعه قدرتمند و بزرگی شود؟ گیبون نظریه پیچیده ای را برای پاسخ به این پرسش مطرح می کند و در نهایت بیان می کند که بذرهای نابودی روم توسط خود این امپراطوری پاشیده شدند. هرچند که روم نهایتاً در برابر نیروهای خارجی مانند آتش سوزی و تهاجم تسلیم شد، ولی آسیب پذیری آن مبتنی بر ضعف داخلی بود.
این فرضیه که جوامع می توانند بذرهای نابودی خود را بپاشند، تا مدت ها پژوهشگران را مجذوب کرده است. در سال 1798، توماس مالتوس نظریه کلاسیک خود با عنوان "مقاله ای در مورد قوانین جمعیت" منتشر نمود و زمانی را پیش بینی کرد که در آن اصرار به تولید مجدد منجر به رشد جمعیت به میزان بیش از قدرت سرزمین برای تامین خوراک کافی شده و در نتیجه، منجر به قحطی و مرگ می شود. در دیدگاه وی، مکانیسم تعدیل دربرگیرنده افزایش نرخ های مرگ به دلیل محدودیت های زیست محیطی می باشد تا شناخت کمیابی قریب الوقوع در پی ابداع یا خودداری.
عموماً به نظر می رسد که جامعه ما به میزان قابل ملاحظه ای قدرتمند می باشد، از جنگ ها و کم و کاستی ها نجات یافته است، در حالی که به میزان قابل توجهی استانداردهای معیشت و امید به زندگی افزایش می یابند. با این وجود، مثال های تاریخی واقعی نشان می دهند که نگرش خود انقراضی مالتوس ممکن است صدق داشته باشد.
برای تهیه این کتاب از کاغذ سنگی استفاده شده و هیچ درختی قطع نشده است
میتوانید فصل اول و فهرست مطالب جلد اول کتاب را در ادامه دانلود نمایید: